Podczas wspólnej wędrówki skupimy się na reaktywnych strukturach naturalnych i architektonicznych – drzewach, kamieniach, ogrodzeniu, nierównościach terenu – które współtworzą audialną tkankę nekropolii. Spacer stanie się doświadczeniem kontemplacji i wsłuchiwania się w to, co pozornie milczące, a jednak mówiące – poprzez dźwięk, echo i ciszę.

Aleksandra Chciuk – artystka interdyscyplinarna. Porusza się na styku sztuk wizualnych, dźwięku, choreografii tworząc performatywne, multimedialne projekty. W swojej praktyce artystycznej podejmuje tematy zjawisk dźwiękowych, bada ich wpływ na stan umysłu oraz reakcje ludzkiego ciała jak również analizuje psychologiczne i muzyczne związki człowieka z naturą i architekturą przestrzeni. Wiele z jej prac opiera się na recepcji akuzmatycznej wierząc, że przyczynia się to do uważniejszego odbioru rzeczywistości i uwrażliwia na obecność drugiego człowieka. W ramach działań kolektywnych często sięga po praktyki tzw. pogłębionego słuchania zainicjowane przez Pauline Oliveros. Uprawia muzykę swobodnie improwizowaną. Gra na fortepianie preparowanym, małych instrumentach, używa głosu. Ważnym wątkiem w jej twórczości jest szeroko rozumiana partyturowość na polu której artystka bada wzajemne zależności między dźwiękiem, a obrazem. Zajmuje się field recordingiem. Poszukuje głosów przeszłości, rezonansów w strukturach pozostałych obiektów i detali np. architektonicznych, z myślą jaki świat współtworzyć będą za chwilę. Absolwentka Łódzkiej Szkoły Filmowej. Obecnie prowadzi łódzką Pracownię Audiosfery na ASP. Jej prace prezentowane były m.in.: w MMCA w Seulu, Center for the Arts w Bostonie, Siddhartha Art Gallery w Katmandu, MSN w Warszawie, Atlasie Sztuki czy Muzeum Centralnego Włókiennictwa w Łodzi oraz na festiwalach muzyki nowej i eksperymentalnej oraz sztuki mediów, takich jak: Warszawska Jesień, Audio Art, Biennale WRO, Konstelacje, Sanatorium Dźwięku, Musica Moderna, Musica Privata, Spontaneous Music Festival i inne. W ostatnim czasie wydała dwa albumy fonograficzne: minor civilization (wyd. Antenna Non Grata) i Dwie strony (wyd. Szara Reneta).